මේ සද යාමේ..

පාලු වලාවන්
තුරුලු කරන් මං
නුඹ ගැන සිතනා
මේ සද යාමේ..
මාගෙ සිනාකැන්
පිරුණු මුවින් රං
නෙතු ඉම මැවෙනා
මේ සද යාමේ..
සීන සිනාවන්
සිතට ඇවිත් දැන්
කවි පද ලියුවා
මේ සද යාමේ..

.. .. ආසයි ලූ .. ..

සිල්පර කොට මැදි කරලා
රේල් පීලි මග බලලා
ආසයි ලූ අප දෙදෙනා
හිස මත ගෙනියන්න..
කීවා මට එනවාදෝ අහල කියන්න.. ..

රොබ රෝසියා මල් පිපිලා
බිම වැටිලා සරසවලා
ආසයි ලූ අප දෙදෙනා
මල් මත සතපන්න..
කීවා මට එනවාදෝ අහල කියන්න.. ..

වැහි වැහැලා වැව පිරිලා
රැලි තියලා සියපත් පුරවා
ආසයි ලූ අප දෙදෙනා
ඔරුවක ගෙනියන්න..
කීවා මට එනවාදෝ අහල කියන්න.. .. 

ආදර ගග..

උස කදු මුදුනක
පුංචි දිය කඩිත්තක්
දොල පාරක් වෙලා
බාධක බිදගෙන
ගලාගෙන ගිහින්
හොදටම පැතිරිලා
''ගංගාව'' නම් වෙලා
අන්තිමට
මහ මුහුද හදනවා.. .. ..
මගෙ ආදරයත්
හරී පොඩියට
පටන් අරගෙන
ගලාගෙන ගලාගෙන ගිහින්
දැන්නම් මහ මුහුදටත්
වඩා පැතිරිලා..
පටන් ගන්න තැන ඉදලා
මහ මුහුදට
හැමදාම ගලනවා
අදත්
හෙටත්
හැමදාටමත්
ගලාගෙන යනවා.. .. ..
ඉතින් ආදර ගග බලන්න
කවදද එන්නෙ..
පටන් ගන්න තැන
හරිම ලස්සනයි
අතර මැද
ඊටත් වඩා ලස්සනයි
මහ මුහුද
ගොඩාරියක්ම ලස්සනයි..
ඉතින් එනවද දවසක
ලස්සන බලන්න
ලස්සන කරන්න..
ආවත් නාවත්
මේ ආදර ගග
හැමදාටම ගලාවි
හැමදාටම ගලාවි..
ඒත් සුදු මැණික ආවොතින්
කියාගන්න බැරි තරමට
ලස්සන වේවි
ඉවුරු දිගට
තව තව මල් පිපේවි
රටා තියාගෙන ගලාවි
දේදුනු අහසට යවාවි
පිණි බිංදු වලින්
මුතු මාල හදාවි..
ඉතින් එනවද දවසක
ඒ හැමදේම ගන්න..
ලගම නවතින්න..
හැමදාටම ඉන්න..
ඉතින් එන්න.. .. ..
අනේ එන්න.. .. ..
දවසකදි එන්න..
බලාගෙන ඉන්නවා..
මම බලාගෙන ඉන්නවා.. .. ..

.. සිතුවිලි ..

හිරු අඹර දිලෙන කල
මල් පෙතිය හිනැහෙන
සිතුවිල්ල නුඹව කල
සිත් අඹර හිනැහෙමින..

සද වතුර ගලන කල
කුමුදු විල පෙති පිපෙන
මහද විල සිතුම් කල
සිතුවිලිය නුඹ ගලන..

වැලන්ටයින්..

සදක් තරමට එලිය කර වට
ගගක් විලසට සෙනෙහෙ පිදුමට
ඉමක් නැතිවෙන සතුට ලබනට
කපක් මදි තැන දිනක් කුමකට..

මලක් සුවදින බෙදන නුඹ වට
හිතක් දුරහිද බලා හිදිනට
පෙමක් නිම් නැති ලියා තබනට
කපක් මදි තැන දිනක් කුමකට..

ලොවක් පරදින සුදුම මැණිකට
කවක් ලියවෙන මහද තනියට
වරක් නොව සිත සහස් සිඹිනට
කපක් මදි තැන දිනක් කුමකට.. 

.. රැය පැමිණ ලියන ..

පේලියට ලගින
තෝර පෙති නිදන
සීත පිණි වැටෙන
රැය පැමින ලියන..

සිහින මල් වැටෙන
තරු තනිය රකින
සුදු මැණික නිදන
රැය පැමින ලියන..

පැතුම් හැම අමුණ
නුඹට සුභ පතන
ගුඩ් නයිට් කියන
රැය පැමිණ ලියන.. 

මගේ දේ දුන්න..

පොලෝ මත වෙසෙන
බොහෝ අය විඳින
වලා මත නිදන
වර්ණ හත දුන්න..

වෙලා කටු ගෙවෙන
හීන මත විඳින
නිලා එළි නැගෙන
නුඹේ ඔය නයන..

පුරා නුබ පිරෙන
දේ දුන්න වැසෙන
මගේ හිත පිරුණ
සුදූනිල්  නයන.. 

උපදින තුරාවටම අප..

හිත් හැගුම් විදින්නට ගග
ලියමි මල් සිහිනයන් නුඹට
මේ දිවි පුරාවටම නොව
උපදින තුරාවටම අප..

පෙම් බැදැන් හිදින්නට ලග
පතමි සුදු මැණිකයන් මට
මේ දිවි පුරාවටම නොව
උපදින තුරාවටම අප..

හද ගැස්ම සැලෙනවා.. නුඹ නමම කියනවා..

තනිව තරුවක් සදවතිය අහිමිව
හඩනවලු දුර ඈත අහසක
පැතුම මිණිනම් බෝ කලක හිතැතිව
පතනවලු නැගි හෑම දවසක..

තබන රහසක් මියුලැසිය දෙව්දුව
ගන්නවලු කර කාර සන්තක
පිපෙන සතුටක් සිහිනයකි ලියු කව
උපන්නලු බෝ වාර ලෙස එක..

රජත වැස්සක් එකසේම පතිතව
වැටෙනවලු නුඹ ගාව සිහිනෙක
මහද ගැස්මත් සුදු මැණික කියනව
ලියන්නලු කවි තාල පදයක..